بازار هنوز سرمای زمستانی را حس می‌کند؟

چه تفاوتی یک روز ایجاد می‌کند. چه تفاوتی یک هفته ایجاد می‌کند…

شاخص S&P 500 پس از رسیدن به بالاترین رکورد خود در 19 فوریه، 4.451 واحد کاهش یافته است که یکی از مهمترین افت‌ها در ماه‌های اخیر را رقم زده است. سرخوشی بازار که ناشی از خوش‌بینی پیرامون هوش مصنوعی و اقتصاد مقاومتی بود، به سرعت جای خود را به عدم قطعیت و تنظیم مجدد داده است.

قرار بود درآمد انویدیا، به ویژه در میان غول‌های فناوری «هفت غول» که در آخرین روند صعودی پیشرو بوده‌اند، جان تازه‌ای به شاخص ببخشد. در ابتدا، به نظر می‌رسید که دقیقاً همین کار را انجام می‌دهد. این تولیدکننده تراشه، درآمد و سود فوق‌العاده‌ای را گزارش کرد که از انتظارات وال استریت فراتر رفت و تسلط خود را در فضای نیمه‌هادی‌های مبتنی بر هوش مصنوعی تقویت کرد. با این حال، پس از یک افزایش اولیه پس از اعلام درآمد انویدیا، سرمایه‌گذاران نگاه دقیق‌تری به پیش‌بینی‌های این شرکت، به ویژه پیش‌بینی حاشیه سود سه‌ماهه اول آن که 71% بود، انداختند که کمتر از انتظارات 75% بود.

این کاهش به ظاهر جزئی در حاشیه سود، برای تعدیل اشتیاق سرمایه‌گذاران کافی بود و منجر به ارزیابی مجدد گسترده‌تر ارزش‌گذاری شرکت‌های فناوری شد. پس از یک دوره سودهای بی‌وقفه، که در آن سهام‌های رشدی از انتظارات سودآوری آینده سود می‌بردند، اکنون به نظر می‌رسد سرمایه‌گذاران پایداری و کارایی سودهای کوتاه‌مدت را در اولویت قرار داده‌اند.

فروش گسترده بازار فقط مربوط به انویدیا نیست. افزایش بازده اوراق قرضه، نگرانی‌های جدید در مورد تورم و تغییر انتظارات در مورد سیاست نرخ بهره فدرال رزرو، همگی در کاهش احساسات بازار نقش داشته‌اند. سرمایه‌گذاران روی کاهش‌های متعدد نرخ در سال ۲۰۲۵ حساب باز کرده بودند، اما داده‌های اقتصادی قوی‌تر از حد انتظار و فشارهای تورمی مداوم منجر به گمانه‌زنی‌هایی مبنی بر اینکه فدرال رزرو ممکن است نرخ‌ها را برای مدت طولانی‌تری بالاتر نگه دارد، شده است. این به نوبه خود، فشار را بر سهام فناوری با ارزش بالا که نسبت به نوسانات نرخ بهره حساس‌تر هستند، افزایش داده است.

نگرانی‌های فزاینده پیرامون تعرفه‌ها و محدودیت‌های تجاری، آتش این بحران را شعله‌ورتر کرده است. با تشدید تنش‌های ژئوپلیتیکی، تهدیدهای تعرفه‌ای ترامپ علیه مکزیک، کانادا، اروپا و به‌ویژه چین و زنجیره تأمین حیاتی نیمه‌هادی‌ها، لرزه بر اندام سرمایه‌گذاران انداخته است. چشم‌انداز افزایش هزینه‌های واردات و اقدامات تلافی‌جویانه از سوی شرکای تجاری بزرگ می‌تواند به شدت بر درآمد شرکت‌ها، به‌ویژه در صنایعی که به زنجیره‌های تأمین جهانی متکی هستند، تأثیر بگذارد. همانطور که تاریخ نشان داده است، بازارها به عدم قطعیت واکنش مثبتی نشان نمی‌دهند و هرگونه تشدید جنگ‌های تجاری می‌تواند به راحتی نوسانات موجود را تشدید کند.

خارج از بخش فناوری، سهام شرکت‌های چرخه‌ای و کوچک نیز با مشکل مواجه شده‌اند که نشان‌دهنده‌ی فضای ریسک‌گریزی گسترده‌تر است. فصل گزارش‌های درآمدی، اگرچه به‌طورکلی مثبت بود، اما برخی شکاف‌ها را در چشم‌انداز شرکت‌ها آشکار کرده است و بسیاری از شرکت‌ها در بحبوحه عدم قطعیت‌های اقتصاد کلان، راهنمایی‌های محتاطانه‌ای ارائه می‌دهند.

با نگاهی به آینده، همه نگاه‌ها به داده‌های تورمی آینده، گزارش‌های شغلی (NFP بعدی در 7 مارس) و جلسه بعدی فدرال رزرو خواهد بود. هرگونه نشانه‌ای مبنی بر اینکه تورم همچنان پایدار است یا کاهش نرخ بهره به تعویق خواهد افتاد، می‌تواند نوسانات بیشتری را دامن بزند. در همین حال، تنش‌های ژئوپلیتیکی لایه دیگری از پیچیدگی را به محیط شکننده بازار اضافه می‌کند.

در حال حاضر، بازار خود را در یک دوراهی می‌بیند. آیا این اصلاح، یک تثبیت قیمت سالم قبل از یک جهش دیگر به سمت بالا خواهد بود، یا آغاز یک رکود طولانی‌تر است؟

در هر صورت، سرمایه‌گذاران خود را برای یک دوره متلاطم آماده می‌کنند، زیرا سرمای اواسط زمستان به وال استریت نیز سرایت کرده است.

سلب مسئولیت ریسک: این اطلاعات فقط برای اهداف آموزشی است و مشاوره سرمایه‌گذاری محسوب نمی‌شود. بازارهای مالی شامل ریسک هستند و عملکرد گذشته نشان دهنده نتایج آینده نیست. همیشه قبل از تصمیم‌گیری‌های سرمایه‌گذاری، تحقیقات خود را انجام دهید و از مشاوره حرفه‌ای استفاده کنید.