کدام اول آمد، مرغ یا جنگ تجاری؟

چه شروع جالبی برای سال ۲۰۲۵ داشتیم! کلمه سال، تعرفه‌ها بوده‌اند و هیچ راه فراری از آنها وجود ندارد. هر روز، به نظر می‌رسد که رئیس جمهور دونالد ترامپ این کلمه شش حرفی را می‌گوید و هر روز، اظهارات جدیدی در مورد تعرفه‌های ۲۵۱TP3T بر کانادا، سپس تعرفه‌های ۵۰۱TP3T بر کانادا و اکنون تعرفه‌های ۲۰۰۱TP3T بر شراب اتحادیه اروپا مطرح می‌شود. ماهیت متناقض همه اینها برای ایجاد سرگیجه در بازار کافی است.

با توجه به این نکته، فکر کردم جالب باشد که نگاهی گذرا به یکی از معروف‌ترین جنگ‌های تجاری تاریخ بیندازیم، پیامدهای آن را بررسی کنیم و بپرسیم: آیا تاریخ فقط در حال تکرار است؟

جنگ‌های تجاری: چیزی فراتر از تعرفه‌ها

جنگ‌های تجاری همیشه چیزی بیش از تعرفه‌ها و سیاست‌های اقتصادی بوده‌اند - آنها در مورد غرور ملی، اهرم سیاسی و اغلب، یک مسئله به ظاهر کوچک هستند که به یک نبرد اقتصادی تمام عیار تبدیل می‌شوند. اختلافات تجاری امروز حول محور نیمه‌هادی‌ها، وسایل نقلیه، مواد معدنی کمیاب، فولاد، آلومینیوم و الکل متمرکز است و این تازه آغاز ماجرا است. با این حال، آنها شباهت چشمگیری به یکی از معروف‌ترین درگیری‌های تجاری قرن بیستم دارند: جنگ مرغ.

جنگ مرغ‌ها: یک نبرد اقتصادیِ بالدار

جنگ مرغ در دهه ۱۹۶۰ با سلاح انجام نشد، بلکه با تعرفه‌ها و اقدامات تلافی‌جویانه‌ای بود که در صنایع مختلف گسترش یافت. همه چیز از زمانی شروع شد که کشاورزان آمریکایی در صنعت مرغداری پیشگام شدند و هزینه مرغ را به طرز چشمگیری کاهش دادند. با این بهره‌وری نوظهور، ایالات متحده بازار اروپا را با مرغ ارزان قیمت اشباع کرد و کشاورزان محلی در فرانسه و آلمان غربی را تهدید کرد.

کشورهای اروپایی که این فشار را احساس می‌کردند، برای اتخاذ اقدامات حمایت‌گرایانه لابی کردند و در سال ۱۹۶۲، جامعه اقتصادی اروپا (EEC) که سلف اتحادیه اروپا بود، تعرفه‌های سنگینی بر مرغ وارداتی از آمریکا وضع کرد. واشنگتن از این اقدام استقبال نکرد. در پاسخ، ایالات متحده با وضع تعرفه بر کالاهای اروپایی، از جمله کامیون‌ها، برندی و نشاسته، تلافی کرد. و به همین ترتیب، جنگ تجاری آغاز شد.

اگرچه در آن زمان ممکن بود یک مشاجره اقتصادی جزئی به نظر برسد، اما پیامدهای جنگ مرغی طولانی مدت بود. یکی از مهمترین پیامدها، تعرفه بدنام 25% بود که ایالات متحده بر کامیون‌های سبک وضع کرد، اقدامی که در ابتدا اروپا را هدف قرار داد اما بعداً ژاپن و کره جنوبی را نیز تحت تأثیر قرار داد. این تعرفه که به عنوان "مالیات مرغی" شناخته می‌شود، هنوز هم بر صنعت خودروسازی تأثیر می‌گذارد و وانت‌های ساخت خارج را در بازار آمریکا به طور قابل توجهی گران‌تر می‌کند.

نکته کلیدی: کالاهای متفاوت، بازی یکسان

جنگ مرغ به ما می‌آموزد که جنگ‌های تجاری به ندرت به جبهه نبرد اولیه خود محدود می‌شوند. تعرفه‌ها بر یک محصول اغلب منجر به تلافی‌های گسترده‌تر می‌شود و کل صنایع را به شیوه‌های پیش‌بینی نشده‌ای تحت تأثیر قرار می‌دهد. همانطور که اختلاف بر سر مرغ، تجارت جهانی خودرو را تغییر داد، عزم ترامپ برای اصلاح آنچه که او مازاد تجاری ناعادلانه می‌نامد، می‌تواند برای دهه‌های آینده در زنجیره‌های تأمین جهانی موج بزند.

بنابراین، آیا ما محکوم به تکرار تاریخ هستیم؟ اگر یک درس برای آموختن وجود داشته باشد، این است که جنگ‌های تجاری به ندرت برندگان مشخصی دارند. حمایت‌گرایی ممکن است به طور موقت به صنایع داخلی کمک کند، اما در درازمدت، اغلب منجر به افزایش هزینه‌های مصرف‌کننده و تنش در روابط بین‌المللی می‌شود. اینکه آیا رهبران امروز به این درس توجه خواهند کرد یا خیر، هنوز مشخص نیست، اما اگر گذشته نشانه‌ای باشد، احتمالاً راه پیش رو هموار نخواهد بود.

سلب مسئولیت ریسک: این اطلاعات فقط برای اهداف آموزشی است و مشاوره سرمایه‌گذاری محسوب نمی‌شود. بازارهای مالی شامل ریسک هستند و عملکرد گذشته نشان دهنده نتایج آینده نیست. همیشه قبل از تصمیم‌گیری‌های سرمایه‌گذاری، تحقیقات خود را انجام دهید و از مشاوره حرفه‌ای استفاده کنید.